อยากเก่ง ต้องฝึกฝน

"ทุกสรรพสิ่งที่ผมรู้ ผมล้วนเรียนรู้จากผู้อื่น"

ผมเรียนรู้การใช้ชีวิต จากพ่อแม่ที่เป็นพรหมของผม
ผมเรียนรู้การต่อสู้ จากครูมวยที่เคารพรักของผม
ผมเรียนรู้การยิงปืน จากรุ่นพี่เก่งกาจกว่าผม
ผมเรียนรู้การนำทหาร จากฝึกทหารของผม
ผมไม่เคยรู้ได้ด้วยตัวเอง แต่ทุกสิ่งคือครูของผม
บางเรื่องผมเป็นได้  ไม่ใช่ด้วยพรสวรรค์ ผมใช้พรแสวง

พรสวรรค์อาจเป็นเพียงโชค ที่ติดตัวมาแต่กำเนิด
แต่ความเป็นอัจฉริยะ ต้องเกิดด้วยการฝึกฝนอย่างหนัก

ตอนคุณเริ่มหัดแปรงฟันในวัยเด็ก คุณต้องใช้เวลาไม่ใช่เล่น
กว่าที่คุณจะบีบยาสีฟันออกมาจากหลอดได้สำเร็จ
กว่าที่คุณจะป้ายยาสีฟันลงบนแปรงได้พอดิบพอดี
กว่าที่คุณจะบังคับมือเล็กๆ ให้แปรงฟันได้จนสะอาด
สิ่งที่คุณทำได้ง่ายดายในวันนี้ มันเคยยากมาก่อน

การฝึกฝนอย่างหนัก จนกลายเป็นธรรมชาติของคุณ
มันจึงไม่เป็นเรื่องยากอีกต่อไป

คุณเพียงแต่เรียนรู้หลักการที่ถูกต้อง แล้วเริ่มต้นฝึกฝนทักษะที่จำเป็นทีละอย่าง สะสมทักษะเพิ่มเติมทีละน้อย
ทักษะเล็กน้อยที่คุณสะสมนั่นล่ะ จะกลายเป็นขุมพลังยิ่งใหญ่สำหรับคุณ

แม้เป้าหมายของคุณ จะอยู่ไกลสุดสายตา
ถ้าคุณจะไปให้ถึง คุณเริ่มก้าวแรกอย่างถูกต้อง

ผมไม่สามารถยิงปืนเข้าเป้า ในการยิงครั้งแรกของชีวิต
แต่ครูสิ่งที่ครูสอน ทำให้ผมบรรจุกระสุนใหม่อีกครั้ง แล้วทำการยิงซ้ำ

การประสบความสำเร็จในครั้งแรก เป็นเรื่องยาก แต่คุณก็สามารถไปถึงได้
หากคุณต้องการประสบความสำเร็จ คุณต้องเรียนรู้ที่จะปรับแนวทาง ไปสู่สิ่งที่ทำ

แล้วลองทำใหม่อีกครั้ง จนสำเร็จ